ایژ موتورسیکلت ساخت اتحاد جماهیر شوروی و سپس روسیه است که از سال ۱۹۲۹ تا ۲۰۰۸ در کارخانه ایژ طراحی و ساخته شده است. علیرغم اینکه تلاش برای ساخت اولین نمونه های اولیه موتورسیکلت های شوروی در سال ۱۹۱۸-۱۹۱۴ در کارخانه “دوکس” انجام شد، اما این تلاشها به نتیجه مطلوب نرسیدند. ساخت موتور سیکلت ایژ را می توان به ۳ دوره تاریخی تقسیم کرد: تولید نمونه های اولیه ، تولید سری و تولید انبوه. در سال ۱۹۲۸ در کارخانه فولاد و اسلحه سازی ایژ با سرپرستی سرمهندسی بنام ماژاروف , طرح و نقشه موتورسیکلت آماده و یکسال بعد از آن اولین نمونه موتورسیکلت ساخت شوروی تولید شد.
تولید نمونه های اولیه آزمایشی موتور سیکلت های ایژ-۱, ایژ-۲ , ایژ-۳ , ایژ-۴ , ایژ-۵ در طی سالهای ۱۹۲۸تا ۱۹۲۹ انجام و تنها در طی چند ماه ، پنج دستگاه موتور سیکلت از این پنج مدل مختلف طراحی، تولید و برای شرکت در مسابقات کشوری آماده شد. در بین ۵ نمونه , ۲ مدل آن ,یعنی ایژ-۱ و همچنین ایژ-۲ چشمگیرتر و با ابهت تر از ۳ مدل دیگر جلب توجه می کردند, با انجین های دو سیلندر خورجینی(v) با حجم ۱۲۰۰ سی سی و حداکثر قدرت ۲۴ اسب بخار, که در زمان خود از طراحی اصیل و پیشرفته ای برخوردار بودند, بطوری که میل لنگ به صورت طولی قرار گرفته بود و گشتاور از گیربکس ۳ سرعته به چرخ عقب از طریق میل گاردان منتقل می شد. مجموعه گیربکس و انجین این موتورسیکلت در یک غلاف واحد بر روی شاسی بزرگ و مستحکمی – الهام گرفته از ایده های یک طراح آلمانی (ارنست نیاندر) – سوار شده بود.
آقای ماژاروف در دوره ای که برای آموزش با این طراح آلمانی آشنا شده بود تحت تاثیر این ایده ها قرار گرفت. یکی از خصوصیات ظاهری این ۵ مدل اولیه این بود که اگزوز بخشی از شاسی موتورسیکلت محسوب می شد. از خصوصیت ایژ-۲ این بود که انجین آن همچنین به کمک فن هم خنک می شد و هچنین دارای محور انتقال نیرو به سایدکار بود .ایژ-۳ (عکس ۳) دارای انجین دو سیلندر ۷۵۰سی سی خورجینی Vanderer آلمانی بود که میل لنگ آن به صورت عرضی قرار گرفته بود و انتقال نیرو به چرخ عقب با زنجیری که در یک محفظه عایق پر از روغن کار می کرد ، قرار داشت.
ایژ -۴ سبکترین موتور از این پنج مدل بود که دارای موتور تک سیلندر دو زمانه” اشتوک” بود. اما ایژ-۵ با حجم ۵۰۰ سی سی، دارای یک انجین Neander آلمانی, اما با دوشاخ جلو خاص و شاسی تغییر یافته نسبت به مدل قبلی بود. همه این موتورسیکلت ها در دومین رالی موتورسیکلت کشوری که در سپتامبر ۱۹۲۹ برگزار شد شرکت کردند و با موفقیت ۳۳۰۰ کیلومتر را حتی بدون آبندی مقدماتی با موفقیت پشت سر گذاشتند.
بعد از این رالی ، کوچکترین مدل آزمایشی یعنی ایژ-۴ برای تولید انبوه توصیه شد, ولی کارخانه سفارش مهمتری از طرف دولت دریافت کرد. بنابراین تولید این مدل در حد نمونه اولیه آن باقی ماند. اما طراح این مدل ناامید نشد و به همراه تیم خود به شهر لنینگراد نقل مکان کرد و در آنجا مشغول طراحی موتورسیکلت “L-300” شد که بر اساس نقشه و طرح های شرکت آلمانی “DKW” بود.
شرکت موتورسیکلت سازی ایژ (بخش اول)
شرکت موتورسیکلت سازی ایژ (بخش دوم)
شرکت موتورسیکلت سازی ایژ (بخش سوم)
شرکت موتورسیکلت سازی ایژ (بخش چهارم)
